Wij zijn met dit project begonnen, omdat wij zelf een stil geboren dochter hebben en hierdoor weten hoe de kennis onder zorgverleners hierover is.

Wanneer het kindje geboren is, word het in een bak koud water gelegd. De watermethode. Op deze manier kan je naar je kindje kijken, maar je kan het niet vasthouden of aankleden. Het water moet gekoeld worden met een koelplaat eronder en eventueel ijsklontjes erin en het water moet om de paar uur ververst worden. Je ziet alle velletjes, wat een heel naar en confronterend gezicht is.

Hierdoor voel je een afstand. Het is je kindje, dat weet je, maar het voelt niet zo.

Via Karin zijn wij erachter gekomen dat het op een andere manier kan. Via haar zijn wij bij Maike terecht gekomen. Zij wist een manier waarbij er een soort conservering van buitenaf word uitgevoerd, waardoor het huidje steviger word en het kindje gewoon aangekleed kan worden en je het bij je kan houden zo vaak en zo lang als je wilt. Hoe moeilijk het ook is en hoe raar het misschien ook lijkt, zo bouw je toch een soort band op met je kindje in de korte tijd dat het bij je mag zijn.

Maar waarom begin je aan zo’n project als je zelf in die situatie hebt gezeten? Juist omdat je erin hebt gezeten en gezien hebt hoe de kennis erover is. Hierdoor willen wij dat de andere opties ook bekender worden, zodat meer ouders die hetzelfde verlies mee moeten maken ook de keuze hebben en een band met hun kindje kunnen opbouwen in die laatste dagen en uren.